Istraživački tim sa Univerziteta Severne Karoline u Vilmingtonu otkrio je da su piramide verovatno izgrađene duž davno izgubljenog, drevnog ogranka reke Nil, koji je sada skriven ispod pustinje i poljoprivrednih površina.

Dugi niz godina, arheolozi su verovali da su stari Egipćani koristili obližnji vodeni put za transport materijala, poput kamenih blokova, potrebnih za izgradnju piramida.

Ali do sada, „niko nije bio siguran u lokaciju, oblik, veličinu ili blizinu ovog mega vodenog puta do stvarnog mesta piramida", rekla je profesorka Eman Goneim, jedna od autorki studije.

Na različitim kontinentima, grupa istraživača koristila je radarske satelitske snimke, istorijske mape, geofizička istraživanja i analizu jezgra sedimenta (tehniku koju arheolozi koriste za pronalaženje dokaza u uzorcima) kako bi mapirali rukavac reke. Veruju da su ovaj rukavac zatrpale velike suše i peščane oluje pre više hiljada godina.

Tim je „ušao u površinu peska i napravio je slike skrivenih karakteristika" korišćenjem radarske tehnologije, navodi se u studiji objavljenoj u časopisu Nature.

Među tim karakteristikama bile su „zakopane reke i drevne strukture" koje teku u podnožju mesta gde leži „ogromna većina staroegipatskih piramida", rekla je Gonejm.

U razgovoru za BBC, jedan od koautora studije, dr Suzan Onstin, rekla je da je locirala stvarni (rečni) krak i dodala da ima podatke koji pokazuju da je postojao plovni put koji je mogao da se koristi za transport težih blokova, opreme, ljudi i da im to sve pomaže da objasne konstrukciju piramide.

Tim je otkrio da je rečni krak - nazvan Ahramat grana, „ahramat" što znači piramide na arapskom - bio dugačak otprilike 64 kilometara i širok između 200-700 metara.

I graničio se sa 31 piramidom, koje su izgrađene između 4700 i 3700 godina.

Otkriće ovog izumrlog rečnog ogranka pomaže da se objasni velika gustina piramida između Gize i Lišta (mesto sahranjivanja Srednjeg kraljevstva), u sadašnjem negostoljubivom području saharske pustinje.

Onstin je objasnila da su drevni Egipćani mogli da „koriste snagu reke za nošenje teških blokova, a ne čovekovu snagu", dodajući da je „to samo manje napora".